Op Fatima's vlakte (Ave Maria)   

Op Fatima's vlakte

Op Fatima's vlakte verscheen op een eik
de Moeder van Jezus, een zonne gelijk

Refrein:
Ave, ave, ave Maria!
Ave, ave, ave Maria!

Daar baden drie herderkens, ned'rig en vroom
Het weerlicht twee malen, ze vluchten vol schroom

Refrein

Maar d'oudste roept: ziet eens wat ginder hoog staat
Een glanzende dame met minzaam gelaat

Refrein

Een wonderzoet spreken uit hemelse mond
doet keren die kleinen, wier vreze verzwond

 Refrein

De herderkens knielen en Lucia vraagt
Wie zijt gij, wat is uw verlangen, o maagd?

Refrein

Mijn naam zult gij later vernemen, mijn kind
Indien gij blijft komen, mij vurig bemint

Refrein

Wie zou u niet lieven, o schone mevrouw
Wij komen hier weder en blijven u trouw

 Refrein

Refrein
 

Bidt ook 't rozenhoedje en Jezus dra schenkt
Zijn licht aan de zieltjes die niemand gedenkt

Refrein

Tot zesmaal toe kwam ze in 't sneeuwwitte kleed
Toen sprak ze: wel kleinen, verneemt hoe ik heet

Refrein

Haar ogen ontloken in hemelse glans
Ik ben Koninginne van de Rozenkrans

Refrein

En duizenden kwamen naar 't nederige oord
Want al wie daar smeekte, werd zichtbaar verhoord

Refrein

Een kleine kapel had Maria verwacht
Men bouwd'haar ter ere een tempel vol pracht

Refrein

Wij danken u Moeder, zo schoon en zo zoet
Om al wat uw liefde voor mensenleed doet.

Refrein